ଆତ୍ମା

ହୃଦୟର

ସଫେଦ୍ କାଗଜରେ

ଯଦି କାହାର

ଅପରୂପ ଶୁଦ୍ଧ ଛବି

ଅଦୃଶ୍ୟରେ ଆଙ୍କି ହୋଇଯାଏ

ସେ ଆତ୍ମା,

ସେ ଅବିନଶ୍ବର, ଅଜର, ଅମର

ଜନ୍ମ ମୃତ୍ୟୁର ବନ୍ଧନ

ତାକୁ ବାନ୍ଧିପାରେନା ।

ସେ ଆସେ କେତେବେଳେ

ଯାଏ କେତେବେଳେ

କେହିବି ଜାଣେନା

ତଥାପି

ତା'ର ଅଦୃଶ୍ୟ ସ୍ୟାହୀରେ

ସେ ଲେଖୁଥାଏ

ଜୀବନର ହସ୍ତାକ୍ଷର,

ହୃଦୟରେ ତୋଳେ

ସମ୍ଭାବନାର ସ୍ବର

ଭରିଦିଏ ଉପାଦାନ

ମଣିଷ ପଣିଆର,

ଜୀବନ ଜିଇଁବାର ।

ଘୃଣା, ଲଜ୍ଜା, ମାନ, ଅଭିମାନ

ସ୍ୱାର୍ଥପରତା, ଅହଂକାର

ଆଦି ପ୍ରବୃତ୍ତିର

ସେ ନୁହେଁ ଦାସ

ମରଣଶୀଳ ଶରୀରରେ

ସେ ହିଁ କରିପାରେ ବାସ,

ଜିଇଁଥିବାଯାଏ

ତାକୁ କରେ ଅନୁଶୀଳନ

ଭରେ ଆଶା ଓ ବିଶ୍ବାସ ।

ଆତ୍ମାର ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ

ଶରୀରର କର୍ମ ହିଁ

ତାକୁ ଦେଇପାରେ

ସ୍ବର୍ଗ ଅବା ନର୍କ

ବନ୍ଧନ ଅବା ମୁକ୍ତି,

ଶରୀର ଜଡ

ତା'ର ସତ୍ତା

ସର୍ବ ଚୈତନ୍ୟମୟ ଦୀପ୍ତି

ସେ ଆତ୍ମା

ସେ ଅମୂର୍ତ୍ତ

ସେ ପୁଣି ଶକ୍ତି ।।