ଆହେ ମହାବାହୁ

ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ ମତି ଆଇନାରେ

  ଛବି ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ନେତ

ସଂଗ୍ରାମୀ ତରଣୀ ସ୍ୱେଦ ସ୍ରୋତସ୍ୱିନୀ

   ବିଜୟଶ୍ରୀ ବିମଣ୍ଡିତ ।

ବଳିୟାର ଭୂଜ ଆଶ୍ରାରେ ଏ ଜୀବ

   ସୁଖେ ବିତୁ ଦିନୁଦିନ

ଆତ୍ମା ଶାନ୍ତି ମୋର ହେଉଥିବ ନିତ୍ୟ 

   ତୁଣ୍ଡେ ଜଣାଣ ଭଜନ ।

ମଣିଷ ଜନମ ତୁଣ୍ଡେ ବିଭୁ ନାମ

   ତୁମରି କରୁଣା ବଳେ

ତୁମ ଶ୍ରୀପୟର ସୁମରିବି ସଦା

  ହାତ ଯୋଡି ଭୂଜତଳେ ।

କରୁଣା ସାଗର ଜଗତ ଠାକୁର 

  ସସାଗରା ଧରାଧାମ ।

ତୁମରି ଦର୍ଶନେ ନାମ ସଂକୀର୍ତ୍ତନେ

   ତାରେ ପାପୀ ନରାଧମ ।

ତୁମେ ହିଁ ମାଧବ ତୁମେ ହିଁ ସାଧବ

   ଜଗବନ୍ଧୁ ହେ ଗୋସାଇଁ

ଆଶିର୍ବାଦ ବାରି ଝରୁ କିରି କିରି

  ସୁସ୍ଥ ମତି ଗତି ପାଇଁ ।

ବାଇସି ପାହାଚ ଦିଶିଯାଏ ସ୍ଵଚ୍ଛ

  ଭକ୍ତି ଅନୁରାଗେ ଭରା

ଗରୁଡ଼ ଖମ୍ବରୁ ଗର୍ଭଗୃହ ଦମ୍ଭରୁ

   ଦିଶେ ଚକା ଆଖି ପରା ।

ଦୀନ ଅକିଞ୍ଜନ ଅଜ୍ଞ ଅର୍ବାଚୀନ

  ଗର୍ବ ଅହଙ୍କାର ତୁଣ୍ଡେ

ପରଛିଦ୍ର ତ୍ରାଣ ଚର୍ବିତ ଚର୍ବଣ

 ଅସରନ୍ତି ବୁଦ୍ଧି ମୁଣ୍ଡେ ।

ଭକ୍ତିରସ ମାର୍ଗ ହେଉ ଜୀବମାର୍ଗ

   ଦୟା କରୁଣାର ଉତ୍ସ 

ଜୀବେ ଦୟା ବହୁ ଆହେ ମହାବାହୁ

  ଅମୃତ ସନ୍ଧାନ ବତ୍ସ ।