ମନେପଡେ ସେ ପିଲାଦିନ

ପିଲାବେଳୁ ବୁଢା ହେବାଯାଏ ଆଖିରେ ଜ୍ୟୋତି ଭରେ ଦୁନିଆକୁ ଚିହ୍ନାଏ ଓଠେ ଫୁଟାଏ ଶବ୍ଦର ଫୁଲ ସୁନ୍ଦର ଉପବନଟିଏ ସେ ।

ହାତ ଗୋଡ ଧରି ପିଲା ଦୁଇଜଣ ମାଆ ଙ୍କୁ ଭୁଲ ମାଗିଲେ ଆଉ ଯିବୁ ନାହିଁ ନ ପଚାରି କେବେ ଏଇ ଥର କ ପାଇଁ ଛାଡ କହିଲେ l

ଏ ପୁରୁଣା ଜୀବନକୁ ଫେରିବାର ତ ବାଟ ନାହିଁ ଆଉ ଆଜି ବାପା ମାଙ୍କ ହାତରେ ସେ ଛାଟ ନାହିଁ

ଚଳିବା ଚଳେଇବା ଭିତରେ କେଜାଣି କେମିତି ସମୟଟା ବହିଯାଏ କ୍ଷୀପ୍ରଗାମୀ ନଦୀଟିଏ ପରି ;

ବାହାନା ଖୋଜି ଅଣ୍ଟାଲୋଡେ ଖଟ ମୁଣ୍ଡ ଆଉ ସମ୍ଭାଳେ କି ବୋଝ, ଢୁଳେଇ ଢୁଲେଇ ଆଖି ସାଉଁଟେ ଆଖିଏ ନିଦ ଯେବେ ଛୁଏଁ... ହାତ ...