Library
विरहा नंतर....
विरहा नंतर....
मी म्हणतो मी कविता करतो
कला घडवतो नव निर्मीती घडवतो
पण ती म्हणते मी तेथेच घडते
अवतरते जो कविता जगतो कला जगतो
माझ्याच नादात रमतो
जशी प्रकटते तशीच घडवतो
मी ला ती ची गंमत वाटे
मी जेंव्हा मी म्हणतो
तेंव्हा मी फ़क्त मी लाच पाहतो
मी मी चेच गोडवे गातो
मी मी च्याच धुंदीत रमतो
ती ला विसरतो गमावतो
मग हा मी एकटा उरतो
विरहात मी भ्रमीत होतो
रिक्त होऊनी व्याकुळतेने
मी ला ती ची आठवण येते
साद घालतो शोधु लागतो
सभोवताली सर्वांमधे
स्वत:मधे मना मधे
हलके हलके खुणावते
दिसु लागते
जस जसे मी हरवतो
विरुन जातो
तस तसे ती अवतरते
विसरुन मी चे उदारतेने
प्रेम भरे आलिंगन ते
क्षणात मी ला सावरते
तीच ती भरुन उरते
सुंदरतेने नटते
लेउन अलंकार सारे
लावण्य सखी उतरते
प्रणयाने बहरते
सुखाऊन मोहरते
नव निर्मीतीचे अस्सल
समाधन उमटते
मी मग हा
तीज मध्ये बुडतो
सुखावतो
जीव घेण्या दाहकश्या
विरहा नंतर विरहा नंतर....
