विरह...

कशी सांगु तुला

रोजचे मरण

मीच माझे जणू

रचते सरण ॥१॥

किती जागु सांग

तुझ्याविन रात्री

बोचती फुलेही

विरहाशी मैत्री ॥२॥

भडकली बघ

काळजाची आग

मन सैरभैर

सोसवेना धग ॥३॥

सांगू तरी कुणा

श्वासांचे गार्‍हाणे

श्वासात अबोल

गुंतले तराने ॥४||

उदास भयाण

मनाचा गाभारा

पोळती रे मज

सरण धारा ॥५॥

जगते कशाची

नित्य हे मरण

तुच उपचार

तुच रे कारण ॥६॥