सृजनाचे शिंतोडे

आज तूला काय सांगू, वादळाचा बेत आहे.

टोळधाडीची हवा, शेताकडे ते नेत आहे.

फालतू ची पेरणी काढू नका हो वावरातं.

आजकाली जे नको ते वावरातं येत आहे.

सालई चे रान आहे सृजनाचे नं भुकेले.

शिंपलेले थेंब फक्ते अंतरे फेकेत आहे.

शांत वाटे शेवटाला, मी कसे येऊ किनारी.

जीवनाची वाट आता, ताण सारे देत आहे.

सालई चे रान सारे, सेक ओढू नेत आहे.

ओढ त्याची पाहतांना, आंनदे मी घेत आहे.

राहिलेल्या अंतराला, चालवेना शेवटाला.

अंतराला नाव ठेवू , हानिकारी शेत आहे.

रंग माझा वेगळा, आतून हे संकेत आहे.

हौद सारे नाचते हो, रंग ते गर्तेत आहे.