स्मशान आणि शांतता...
स्मशान आणि शांतता...
देह माझं आज सजल होत
नटून थटून तिरडीवर
शांतपणे ते निजल होत..
शांत झोपलेलं पाहून मला
उठवायला हे सारं गाव आलं होतं..
अबोल पाहून मला
सारे काहीतरी बोलत होते...
छातीवर पडून माझ्या
जवळचंच कोणीतरी रडत होत
रडता रडता डोळ्यांतील अश्रू
अलगत माझ्याच गलावरत लोळत होते..
शेवटचं मला पाहण्यासाठी
जवळचे माझेच जिवलग होते
चार खांद्यावर घेऊन मला
गावात साऱ्या ते मिरवत होते..
जातोय आज मी स्मशानाच्या दारी
म्हणून स्मशान लाकडांनी सजवलं होत
अन मला त्या लाकडावर
निजवल होत...
नेहमीच हसणारा चेहरा माझा
आज शांत कसा झाला
स्मशान ही आज थोडा अबोल
झाला होता...
प्रेत माझे जळताना पाहून
आज स्मशानही थोडा
शांत झाला होता..
थोडा शांत झाला होता...