सखी

वळणदार वाटेवरती

निरोप देती बंधुभगिनी

आठवांचे कलश देऊनी

सदगदित् साश्रू नयनी

बावरले मी भय दाटले

मन माझे कावरेबावरे

हात हातीचे सुटत होते

कसे जग वळणापल्याडे

सखी कविता स्मितवदने

स्वागतास ये भगिनींसवे

 बहर साहित्यास नेमाने

नव्या जगी मैत्र सख्यांसवे

रोज नवीन उपक्रमांनी

बहरले मन मोहरले

 रमले अन् लिहिती झाले

या सखीने मला घडविले