शब्दसाज

गारवा हवेतील 

तनू बाई थरथरली

वसू पार गारठली

मनुने मिठी मारली...

ऊबदार वाटले छान

वसू भानावर आली

मिठीच्या पाशात

पूर्णच विरघळली....

शब्द काही सुचेना

बोलके बोल वसूचे

अबोल होवून विरले

शब्द मग वैभवचे...

शब्दसाज चढेना

शृंगार सुरू जाहला

प्रीतीला उधाण आले

प्रेमरस पाझरला....

वसू अन वैभव 

झाले खूप आनंदी

मनोमन फुलांसवे

फिरू लागले स्वच्छंदी....