सांजधार...
सांजधार...
तू झाकलेल्या वादळांची,
सुरूवात असेन मी कदाचित..
काजळत चाललेल्या सांजेची,
सांजवात असेन मी कदाचित... १
अर्धाच राहिलेला तो तुझा,
प्रवास असेन मी कदाचित..
तुझ्या मौनाच्या बंद डबीतला,
सुवास असेन मी कदाचित... २
नियतीच्या अधीन दु:खातील,
सांत्वन असेन मी कदाचित..
भरून येणार्या त्या कातरवेळची,
आठवण असेन मी कदाचित... ३.
सर्वच परिघांचे कुंपण समान,
...तरी ! ...अतृप्त अस्वस्थांचा,
त्रास असेन मी कदाचित.. ४.
समांतर चालणे झाले अशक्य तरी,
त्या राहिलेल्या अपूर्णतेचा,
भास असेन मी कदाचित...
अन...उठलेल्या वादळानंतरची,
सांजधार! असेन मी कदाचित...! ५.