फुले फुलली

ती

 फुले

फुलली

परसात

आसमंतात

पसरला

गंध तो

साथ...

गंधाच्या साथीत मन होई धुंद बेंधुंद

पवना संगे गंधात नाहले मन

मनात मी जाहले तृप्त तृप्त

रोमांचित जाहले तन

अंगावरती काटा

तो मोद कण....

हा

शुभ्र

मोगरा

कळी फुले

ती उमलली

केसांवर

गजरा

खुले....

चालले मी तोर्‍यात , मोगरा शोभे केसात

भान हरपले , वेडी झाले गंधात

मजवरी नजरा टकमक

मग्न जाहले मी स्वतःत

 नेत्र न मजवरी

फूले जोमात ...

तो

पहा

गुलाब

काय बाज

तोर्‍यात उभा

करी राज

चढवी

साज....

असे फुलांचा राजा , दिसे रंग शोभिवंत

थाट असे मोठा , तोर्‍यात हा डुलतो

वेगवेगळ्या फांदीफांदीवर

काट्या काट्यातची फुलतो

मंद पवन येता

झुला झुलतो...

ते

फूल

फुलले

मजदारी

कृष्णकमळ

नाव त्याचे

शोभते

भारी ....

शंभर कौरव , मधेच ते पाच पांडव

एकोप्याने इथेच कसे वसतात

भावा भावात न भांडण तंटा

गोडीत ते ही राहतात 

 अगाध कृष्ण लीला

ही म्हणतात ...

हा

पहा

रंगची

पसरला

धरतीवर

निसर्गाची

वेगळी

कला...

हिरव्या रंगात कशी ही धरती सजली

फुला फुलांची वरती रंगसंगती

रंगात गंध , गंधात हो धुंद

गुंग होतेच मम मती

फुले ती शोभिवंत

ती सभोवती ...