Library
Profile
नाते
नाते
नजरेस पडते
तेच खरे नसते
मन खरे सांगते आज
सावलीसुद्धा खोटी भासते
कुणासाठी नटणे नसते
मुरडणे नसते
आजकाल मन
आठवणीच्या धुक्यात भासते
नाते किती घट्ट होते
जणू डोळे अन् पाणी
मन थांबलं स्वप्नात
कधी गात होतो गाणी
मन कितीही भरु दे
पुढे ठेच हो लागते
ज्यांनी भरले हो मन
त्याची नियत सांगते
आई बाप ते पोसती
मन भरुनी हो जगा
जीवन करा हो स्वच्छंदी
नको प्रेम आणि दगा
दिस रात एक करे
घरटे बांधण्या सुगरण
मन मारुनी ती जगे
करे जीवाची वणवण
नका जाऊ कुणी कुठे
अहो प्रेम सगळे खोटे
तुम्ही स्वतःला घडवा
विश्व तुम्हास हे मोठे
मन म्हणते माझे जावे
निळ्या आभाळी फिरावे
चांदण्यांना घेऊन कवेत
लख्ख प्रकाश पाहावे
जिवलग कोण जाणे
कसा गेला तो सोडून
काळीज जिंकून घेतले
मन गेला तो मोडून
दिवस गेले सारे
राहिल्या रे आठवणी
किती छान होते सगळे
मन करते हो साठवणी
मन माझे जाऊन आले
खोल पाण्यात बसावे
त्या पाण्याच्या तळाशी
जाऊन अश्रू ते पुसावे
कसे मन हे मोकळे
कधी खोटे कधी खरे
करू कशी मी पारख
रोज काळीज हे मरे
माझ्या मनातल्या गावी
कधी जाऊन मी यावे
रोज रोज त्या भावनांना
जरा निरखून पाहावे
भोळ्या मनाला समजवा
जो आई बापाला मुकला
प्रेम करून वाया गेला
तो खऱ्या जीवनाला चुकला
माझे मन सैरभैर
कसे फिरते वणात
पाखरांच्या सवे मी
उडते क्षणात
