मातीचा सुगधं
मातीचा सुगधं
पावसाची सर येता, येतो मातीचा सुगधं।
भिजल्या शेतास येतो, कस्तुरीचा गधं।।
अंग ओलं चिंब माझं, झालं गं उन्हानं।
तापल्या शेतात माझ्या, कोणी पेरलं बियाणं।।
धुंद पावसानं कसे सोडले गं बंध।
मदनबाण हृदयी माझ्या, सोडी मंद मंद।।
सर पावसाची येता, तनु, मनात लाजली गं।
रानवेल झाड मागे, कशी उभी राहिली गं।।
दे हातात हात माझ्या मिठीत हो बंद।
प्रीतीच्या फुलात आता, पसरू दे सुगधं।।
गोऱ्या गालावर तुझ्या, मोरपंखी रंग।
अतरंगी नाचला गं, प्रीतीच्या श्रीरंग।।
फुलारून आली काय, झाले मी बेधुंद।
भरून येतील आता, तुझे बाजू बंद।।
येत आभाळ भरून, भरे उरात काहूर।
कधी भिजल ग माझं, प्रीतीचा शिवार।।
ओढ लागली जीवाला, झाला मनाशी आनंद।
सर पावसाची येता, येतो मातीला सुगधं।।