जागवा संवेदना
जागवा संवेदना
नीट निरखिते भवताल
तरी दिसे धूसर धूसर
येत कानी करुण रुदन
मनोमनी होई थरथर
छोटी गोड गोंडस कलिका
नराधम क्रूरतेने खुडे
नसे वात्सल्य ना दया माया
खरी माणुसकी कुठे दडे?
सुधारणा नि कायदे नवे
फक्त कलमावरती असे
किती क्रूरपणे हुंडाबळी
मनी कातर काहूर वसे
कुणी दीन अनाथ विव्हळे
दुःखी परित्यक्ता मनी रडे
घोर किती दैवभोग असे
अंतर्मनास विलाप भिडे
घ्यावा पुढाकार समाजाने
प्रेमळ आधार सकलांस
जळत रहाते संवेदना
जागृत ठेवा संवेदनांस