अस्मिता
अस्मिता
असेन मी सान जरी
बघ लीलया तुझं पेलले
दाहकतेचे स्पर्श तुझे बघ
सहजी मी झेलले...!
लहान मूर्ती पण
महान माझी कीर्ती
रक्षते मी मनोभावे
ही हिरवीगार धरती...!
जाता लयास तू
शीतल वायूसवे मी झुलेन
फांदी फांदी हलवुनी
स्वतःआनंदी बनेन...!
माझ्या हेलकाव्याने
लहरी वायूच्या शीतल पसरतील
मोकळे श्वास रे वेड्या
मानव सुखाचे घेतील...!