आस पावसाची
आस पावसाची
पडे पाऊस कधीचा, रिमझिम थेंबातूनी।
वारा फुगडी घालतो, पान वेली फुलातूनी।।
आस पावसाची कशी, शेत मळयास लागते।
जशी दोन युगुलाची भेट, विरह प्रेमाची लागते।।
ऊन पावसात वारा, काय नागडा हिंडतो।
उनाड वारा पावसला, वर खाली झुलवितो।।
आस पावसाची अशी, शेतकऱ्यास लागते।
जशी माया-लेकराची आस, दूध पिण्यास लागते।।
काळ्या-निळ्या मेघातून, काय धुकं पसरलं।
जसा कापूस पिंजला, सारा गाव आंधरला।।
काय नियतीची माया, येत अंबर भरून।
मेघ पावसाचा येतो, कसा पाण्यानं भरून।।
ढोल-ताशा वाजवित, मेघ आकाशी गर्जतो।
सूर तुताऱ्या घेऊन, घन नगारा बडवितो।।
वीज आकाशा अंगणी, ताल धरून नाचते।।
आलं आभाळ भरून, वीज नभात हसते।।
येत पावसाची सर, वनराई होते धुंद।
ओल्या मातीतून येतो, कस्तुरीचा गंध।।
पिसारा फुलवून मोर, रानात नाचतो।
हितगुज पावसाचे, साऱ्या जगास सांगतो।।