आईच्या छायेत

जीवनाच्य सागरात एक किनारा असा असतो

थांबून त्या किनाऱ्यावर जीव माझा विसावतो

तो किनारा असे आई

शब्द हा ऐकताच मन हरवून जाई

दूजा आधार मला ना ठाऊक

जो तो होतो इथेच भावुक

प्रारब्ध लिहिणा-याने

कुबेर मजला बनविले

केला विचार माझा किती

आईच्या कुशीत ठेविले

दाटून येई अंधार

ना कोणी सखा सोबती

आईच घेते जवळ

मायेने हात फिरविती

वाळवंट किती तापला

चटके बसू नये लेकराला

म्हणून देवाने घाट घातिला

ठेविले आईच्या छायेत त्याला