आई

सर्व सुखाची तिची धडपड मनापासून चालू असते ती थोर आई असते 

देते संरक्षण बाळाला, नऊ महिने आपल्या पोटात नाही त्रासाची तक्रार तिच्या नाजूक ओठात 

रांगणार्‍या बाळाला चालायचा धडा देते बोट धरून मऊ गुरगुट्या भाताचा घास भरवते कुशीत सांभाळून

बोबडे बोल कानावर पडत, मनी क्षणाचा आनंद प्रयत्न तिचा असतो, बोलायला शिकवायचे शुद्ध

शी शू चे दुपटे, दुधाचा तो दुधकट वास मोठे जरी बाळ झाले, तरी बाळपणाचाच होतो भास 

डोके ठेवू तिच्या पायी, आईसारखं दैवत नाही दैवी

शक्ती, मायेचा तो अखंड झरा

त्रासातही मुखकमलावर हास्य बघण्याचा आनंद खरा