પ્રતિબિંબ

જુવો અસ્તિત્વનું અનેરું પ્રતિબિંબ ઝીલાય જળમાં,

પછી હકીકત અમથી અમથી અટવાય વમળમાં !

તળિયે કાદવમાં કોણ જાણે શેનો શેનો થાય સંગ્રહ,

ને પછી સૃષ્ટિનું સૌંદર્ય ખીલીને મલકાય કમળમાં !

ચૂંટી પુષ્પો કોઈ નમણી નાર ચાલી મંદિર તરફ,

પ્રભુ ચરણે એ સૌંદર્ય ઢગલો થઈ જાય શરણમાં !

અતિતના પ્રતિબિંબ ઝળકયા વર્તમાનના વારિમાં,

થિજેલા ઝખ્મોની જુવાની અકળાવી જાય ઘડપણમાં !

જિંદગી આખી વીતી ખુદની જ પરછાઈ પકડવામાં,

આમ જ સમય હાથતાળી આપી ખેંચી જાય મરણમાં !

હવે આંખોની ગલીઓમાં થાક્યા છે "પરમ" સપનાઓ,

ને મને બનાવી "પાગલ" દર્દ ઓગળી જાય ઝરણમાં !