પ્રકૃતિ એ રાગ છેડ્યો

બાગ બગીચા એ નવો ધર્યો અવતાર,

ફૂલો એ કર્યો દુલ્હનની જેમ શણગાર.

જાણે પતંગિયાઓ કરે બગીચાની સૈર,

કુદરતે આપ્યો માનવી ને આ મોંઘો ઉપહાર.

વન ઉપવનની શોભા છે ખૂબ અપાર,

પ્રકૃતિ ખીલી ખૂણે ખાચરેં પારાવાર.

પ્રકૃતિએ જાણે! કોઈ રાગ છેડ્યો,

આ મધુકર ગુંજે જાણે! વારંવાર.