પાલવના છેડે ગાંઠ

પાલવના છેડે એક ગાંઠ બાંધી રાખતી હતી,

'મા' મારી એવા સંબંધો સાંધી રાખતી હતી,

ના વેરાય કે ના વેરણછેરણ થાય એટલે જ,

કિંમતી સપનાઓ ગાંઠે સાચવી રાખતી હતી,

હળદર તો કયાંક આંસુથી રંગબેરંગી પાલવ,

સુખદુ:ખ બધા જાણે કેડે ખોસી રાખતી હતી,

ખોળો એટલે સુકૂનને પાલવ એટલે ઠંડો છાયો,

માથે ફરતો હાથ હેત વરસાવતી રાખતી હતી,

શું લખું બીજુ 'મા' વિશે ? હાથના સ્વાદ વિશે ?

મબલખ લાગણીઓ મીઠી સુંવાળી રાખતી હતી,

ઘર હોય, વ્યવહાર કે પ્રસંગ, ચાવીના ઝૂ્મકાની,

શી જરૂર ? ગાંઠે જ જવાબદારી રાખતી હતી,

ઘરની વાત ઘરમાં ને એની બાંધણીની ભાતમાં,

એટલે જ કદાચ એ ગાંઠવાળી રાખતી હતી.