લાગણીઓ

લાગણીઓનું વાવેતર

થતું રહે છે  નિરંતર,

ઉગે અને પછી સુકાય,

લગાતાર આવું જ થાય,

કાંઈ પણ ન કરી શકાય, 

ન તો એ ઉગતા રોકાય,

પાક કહો કે નિંદામણ,

જીંદગીની છે માથામણ,

ખુબ ઘોમ ધખતા સુકે,

પણ જડ એની ન મૂકે,

એના સૂકા તરણા ખુંચે,

નજર રાખે સદા ઊંચે,

જો હોય આગની પાસે,

તરત એ ભડકે બળશે,

ભસ્મ થઇને ઉડી જશે,

ઉડીને આંખે જો પડશે,

આંખોમાં બળતરા થશે.