ગમેય ખરું

લાગણીનાં પૂરમાં તણાવું ગમેય ખરું,

આપ્તજન થકી અકળાવું ગમેય ખરું.

વિષય છે ઉરનો; નહીં કે મનનો જરાય,

સ્વજનનું મનમાહીં રમવું ગમેય ખરું.

ક્યારેક આભ કોરુંધાકોર પણ હોઈ શકે,

પ્રેમપદારથે તનમનું ભીંજાવું ગમેય ખરું.

ક્વચિત દૂરથીય નૈકટ્ય પામી જવાતુંને,

નજદીકની દૂરીથી તરસવું ગમેય ખરું.

રંગલાખવત્ ઐક્ય સધાઈ ગયા પછી,

ગુણ અવગુણને સાવ ભૂલવું ગમેય ખરું.